Απρόσμενα

Καλώς τα βρήκα κι αυτά.. Τα πασίγνωστα και πάντα αναμενόμενα απρόσμενα..

Σε πρωινά, μεσημέρια, απογεύματα και χωρίς αμφιβολία σε νύχτες..
Σε ηλεκτρικούς, σε μετρό και εννοείται σε λεωφορεία..
Σε καφετέριες, σε εστιατόρια και δεν γίνεται να λείπουν τα παγκάκια..

Αφέθηκα πάλι, πυρόνειρο, στις αισθήσεις μου όλες
ταραγμένες όπως πάντα και σε εγρήγορση για ώρες
Άκουγα όσα μύριζα και μύριζα όσα ακουμπούσα
και γεύτηκα όλα όσα για καιρούς πολλούς κοιτούσα..
Άδειασα πάλι τελείως κι έδιωξα όσους με περίμεναν
αφού μπροστά μου σώπαιναν.. Και το ήθελαν..
Χαρά μου -τι να πω;- αντίο και καλό δρόμο
βαρέθηκα να μετανιώνω, να με θολώνω
Συνηθισμένα εξάλλου τα βουνά χρόνια και χρόνια
να καλύπτονται με τη πιο κακιασμένη διχόνοια
γνωστή εικόνα, ένα είδωλο ως συνήθως
Καλώς ήρθες ταξιδιώτη κι ελπίζω.. Να σε βρώ μες το πλήθος..