Tuesday, September 28, 2010

Ανάμεσα στα συντρίμμια

Κουρέλι νιώθω,
νιώθω το γέλιο στ' αυτιά μου νόθο
νιώθω ανίκανος να καταλάβω πια, σου λέω δεν το 'χω

Δάκρυα ξεφεύγουν,
όλα τριγύρω μου δυσκολεύουν
οι στιγμές που με μάγευαν πλέον δε με μαγεύουν

Ο χρόνος τρέχει,
ο εγωισμός μου δεν το αντέχει
ν' απέχει από το παρελθόν μου, που ψεγάδι δεν έχει

Άγνωστο κενό..