Thursday, June 3, 2010

Κάτι σαν ξεκαθάρισμα

Είναι απ' αυτές τις φορές που άλλα σκέφτομαι, άλλα θέλω κι άλλα κάνω
στιγμή πάνω στις στιγμές και μαζεύεται σωρός
τρέχουν τα πάντα γύρω μου, ακολουθώ και νομίζω κάπου φτάνω
ακριβώς όπως οι θολές ματιές ονειρεύονται λίγο φως

Από ποιον και πού να κρυφτώ και ποιος μ' αντέχει,
όσοι έχω στο μυαλό μου είναι αλήθεια εκεί;
μαζεύουν όσο δηλητήριο από μέσα μου τρέχει
για μια γενναία δόση, να μη βιώσω φυλακή;

Όλα για πάρτη μου λοιπόν, κάπως έτσι κυλάει,
με το πρώτο βλέμμα να βρίσκω στόχο
"και απ' όλους εσάς, πρώτο εμένα χαλάει
γιατί είμαι γαλήνη, μα κάνω κρότο."


[για τους ομοίους]