Μελαγχολικά

Απόψε είχα πει θα αγγίξω τα αστέρια και το 'λεγα πολύ καιρό
νωχελικά νωχελικά δεν έφτασα ούτε τα σύννεφα
απορώ μες τη μιζέρια μου, πως μου 'ρθε τέτοια ιδέα
και συνεχίζω να απορώ γιατί στάζω απ' τον ιδρώτα
όταν πίσω από την ίδια πόρτα έχω περάσει τόσες στιγμές
κι αφού το χθες δεν πληγώνει καρδιές, γιατί ξεχνιέται;
Δεν αρκούμαι στο ήμουν αφού ακόμα, φίλε, είμαι
κι αφού είμαι, λέγε φίλε, γιατί να απολογούμαι;
Τους αφήνω να λένε, τα λέω και τα έχω ακούσει
όλοι τους φταίνε, όλοι τους μας καίνε το ξέρω
το έχω βάλει στο μυαλό μου, τ' αντιμετωπίζω ήρεμα
κι ας μ' ακούς συχνά πυκνά να τους καταριέμαι..

Και πλησιάζει ο καιρός των μεγάλων γιατί
με τεταμένη προσοχή.. σ' αναμονή για εκείνη.. την αξέχαστη.. την παιδική φωνή

Σκόρπια

Πες μου αλήθεια πόσα κέρδισα όταν σκότωσα το δράκο;
Πες ότι συχνά τα χάνω, πόσο δίκιο έχω όταν τα 'χω;
Όπως τότε πες μου αν ποτέ καρδιοχτύπησα..
"Μας συγχωρείτε αλλά μας τέλειωσε η πριγκίπισσα"