Ξεσκουριάζωντας..

Παλιοί γνώριμοι είμαστε σου λέω ρε, ξεκόλλα
το μυαλό τα δάχτυλα και μία λευκή κόλλα
Ίσως χρόνια μετά, πλέω στις άκρες του εγώ μου
μ' όλα τα λάθη φορτωμένα επ' ώμου

Και πώς και βρήκες το κουράγιο και πάλι;
θα γυρίσω να σου πω ήταν ανάγκη μεγάλη
Διάβασα λόγια! τα λόγια αυτά που έπαιζα κρυφτό
και για να σοβαρευτώ, θα σου παραδεχτώ:

πως..

Τρόμαξα! που δε με είδα πια εδώ
είναι ο έρωτας εδώ, μα που είναι το κυνηγητό
Η ζωντάνια, του λιονταριού ο βρυχηθμός
μου λείπει το όνειρο, η διαύγεια, ο παρορμητισμός

μα..

Ήξερες! εσύ τα ήξερες αυτά
μα όταν φούντωσε η φωτιά, είπες δε μένουν τα γραπτά
στην αγάπη που είναι εδώ από νωρίς
τώρα δε δίνει σημασία πια κανείς

και..

Άλλαξα! θα γυρίσεις να μου πεις
και στην ώρα της σιωπής, δε σε κατηγορεί κανείς 
μα ο φόβος που υπήρχε, υπάρχει ακόμα
μακριά απ' τον αέρα και πολύ κοντά στο χώμα

συνεχίζεται..;