Πόνεσε όταν βγήκα από την κάψουλα του χρόνου
ψάχνοντας να βρω την αδελφή, τον αδελφό μου
βρήκα πως ξεμείναμε εγώ και το εγώ μου
και ξεχύθηκα μπροστά με το παρελθόν μου επ' ώμου
Μόνος μες τους όλους, να σου πω τι εννοώ
όλοι μα κανένας να γεμίσει το κενό
ρόλοι που δεν παίζονται από ηθοποιό
πόλοι μίας γαίας πριν απ' τον αφανισμό
Το πρώτο ξημέρωμα ψαχνόμουν να ξεφύγω
ξεχνιόμουν δε στο κρύβω και τα μάτια δεν ανοίγω
μα όπου το κεφάλι μου κι αν στρίβω
ταμπέλες που ουρλιάζουνε sentido proibido
Wrong way! Δε μπορώ να προχωρήσω
και τα μάγια να λύσω, να μιλήσω, να επικοινωνήσω
Το ξέρω, το γνωρίζω πώς να το παραγνωρίσω
Το λάθος είναι το παρόν για όσους κοιτάνε πίσω.
No comments:
Post a Comment